ANTWERPEN
|
||
THE ARMS OF THE PROVINCE OF ANTWERP are parted per fess with a base. In the
dexter half is the coat of arms of the Marquisate of Antwerp, in the left
half the coat of arms of the lordship of Mechelen and in the base the coat of
arms of the lordship of Turnhout. [1] The Coat of Arms of the City. Already
on the oldest preserved city seal of Antwerp is a castle, then consisting of
only one tower, flanked by banners. The legenda "Sigillvm Monarchie
Antverpensis" probably indicates that the city had city privileges
granted by the German king. [2]) On the
city seal of 1239 the castle already has a more elaborate shape and stands
within a city wall with watchtowers. Banners on which the hand is depicted
flutter from the pinnacles. [3]) There is a legend associated
with this hand, but because we do not know what time it dates from, it is
unclear whether the legend now explains the hand on the banners, or whether
the hand is derived from the legend. In the
time of Julius Ceasar, so the story goes, the castle of Antwerp was inhabited
by the giant Druon Antigoon. He raised tolls from merchants passing by on the
Scheldt. He cut off the right hand of those who refused to pay. Against the
cruelty of Antigoon, the traders enlisted the help of Salvius Brabo, king of
the Tongres and married to a niece of Caesar. Salvius killed Druon and cut
off his right hand he threw into the river. Caesar named Salvius as a reward
as a margrave and the "hand throwing" of Salvius naturally derived
the name Antwerp. [4]) |
||
A double
eagle appears on the counter seal of the city seal from 1239. At the time,
this was the special symbol of Emperor Frederick II Hohenstaufen and was
still connected to his dignity as King of Sicily. In the battle of Frederick
II with Pope Gregory IX (1227-'41) for the supreme power in the Holy Roman
Empire, the double eagle became the symbol of the imperial party par
excellence. In the light of the excommunication of Frederick II on March 20,
1239, the double eagle on the Antwerp seal is a manifesto of imperialism,
probably primarily directed against Henry II of Brabant who chose the papal
party in the conflict. [5]) The
double eagle was placed on a shield on later city stamps. This weapon, which
can be more or less referred to as the National Coat of Arms, appears on
these stamps alongside the coat of arms of the Duke of Brabant who borrowed
the city of the Emperor. This gave shape to the status of Rijksstad that had
Antwerp. The counter stamp remained in use until 1477. [6]) In the
fifteenth century, the representation on the city seal was realized as a
weapon. This appears for the first time on the Gabriel clock that was cast in
1459 by the brothers Jan and Willem Boerken. [7]) Not long after, showpieces also appear,
namely a wreath of 3 red and 3 white roses around the shield and a wild man
and a wild woman as shield holders. The roses
were named on a print from 1548 as the symbols of the various representatives
in the city administration: De Bancke Criminele, De Bancke Reale, De Bancke
Feodale, D'burchluden Vrijheijt, Die Grave Vrijheijt and Der Wateren
Vrijheijt. [8]) Various
arms diplomas were awarded to the city in the nineteenth century. At first,
from the French era, the showpieces of a "Good City", a crown with
hatching eagle and a garland, were allowed. The French eagle entered a
shield. These showpieces disappeared under the Kingdom of the Netherlands and
were replaced by a crown. The chief fell. Finally, by Royal Decrees of 1837
and 1881, the arms were confirmed and the wild man and wild woman were
officially added as supporters [9]) |
||
The Margraviate of Antwerp. The
Margraviate of Antwerp was founded by Emperor Henry II in 1008 to defend the Scheldt
border. It included the current province of Antwerp and the west of North
Brabant. In 1106, the count of Leuven was enfeoffed simultaneously with the
duchy of Lowe Lorraine and the
margraviate. His successors, who subsequently called themselves "Ducis
Lotharingie et Marchionis", governed it as a part of their duchy of
Brabant. They did not use a separate coat of arms for the margraviate, which
was already part of the duchy in pre-heraldic times. The seal and
counter-seal of Duke Henry I from 1200 both display the duke on horseback
with a shield with a lion on his arm. The circumscription "et
marchionis" on the counter stamp indicates that he is depicted here as a
margrave. The successors of Henry I followed him in this custom. Later, when
the shield with the double eagle appears on the seal of the city, the
inscription becomes "marchionis imperii".[10]) In 1430,
the Margraviate of Brabant, together with Brabant, became part of the
Burgundian regions. It became one of the quarters in which the duchy of Brabant
was divided. At the Joyful Income of Philip the Good in Louvain on 5 October
1430, it was foreseen that he would also carry a coat of arms for the
Markgraviate. However, the intention was only implemented by Charlemagne. On
the occasion of his Joyful Income with his wife Margareth of York on 2 July
1468 in Bruges, an engraving was made showing the new arms. It is the coat of
arms of the city of Antwerp to which a shield "Of the Empire", i.e.
a double black eagle on a golden field, has been added. These arms was
carried by all successors of Charles the Bold in the title until the end of
the Ancien Régime. There are
different variants of the arms of the Margraviate but it is always depicted
in the form of 1468. The eagle was sometimes called nimbuses and, during the
reign of Charles V and Philip II, the coat of arms of Austria was placed on
the chest. At the same time the hands are also placed on banners. The canvas
is then yellow, the hands red. In
accordance with the ranking in the crowns, the weapon was crowned from the
reign of Charles V with a margrave crown with seven visible pearls on a
headband. Notwithstanding, there are mainly sixteenth- and
seventeenth-century images in which the weapon is crowned with an imperial
crown. This was a reminder that the Markgraafschap had always been a
government loan. When it was therefore finally divided between the Republic
and Spain at the Treaty of Munster, the Spanish government hastened to put an
end to this custom. In 1651 the Spanish gunman Peter Albrecht de Launay filed
a lawsuit against the city for illegal use of the imperial crown. By judgment
of 8 October 1661 it had to be removed from the weapon. Instead, a modern
burial crown of three fleurons and two pearls. ) The use
of showpieces is particularly variable in the sixteenth century. They are
usually identical to those of the city. The wild man and the wild woman
appear together with the rosary for the first time in a book printed in 1508.
Then there is also a lion with an upside-down helmet crowned with the
imperial crown with the double eagle as helmet sign, and the national eagle
as shield holders. Both symbolize the lending power of the Emperor. After
Philip II's renunciation in 1581, two lions held the weapon, just like in the
other rebellious regions. After the fall of Antwerp in 1585, these symbols of
sovereignty disappeared and were replaced by the older wild man couple. . [11]) |
||
Mechelen The
lordship of Mechelen, a fief from the principality of Liège, was ruled by the
Berthout family for a long time. The Berthout coat of arms appears for the
first time on the counter seal of the wife of Wouter Berthout, Guda, from
1202. The shield has three pales. The colors of the coat of arms of Wouter V
Berthout, authorized representative of Mechelen and regent for Brabant
(+1299) are known from the Amorial Wijnbergen. Here it is Or, the pales
Gules. The arms also borne by the city. Proof of this is the city seal from
1268 on which the same arms, placed on a crozier, appears. [12]) In the fourteenth century a helmet sign was
added to the glorious weapon consisting of a "of the weapon"
screen, decorated with tassels. [13]) Together
with Flanders, the Lordship came to the Burgundians, but it remained a
separate region in the Burgundian state. For this the use of the arms of the
Berthouts was continued. [14]) Because
of the loyalty that the Mechelen citizens had shown to Maximilian of Habsburg
in his difficult times of 1482-90, Frederick III granted them the privilege
to augment the arms with and escutcheonof teh arms of Maximilian as a Roman
King. On the city seal that was cut in the same year, the arms are supported
by two griffins, the supporters of the Hous of Habsburg. [15]) The motto "In Fide Constans"
(Unwavering Fidelity) dates from the same time. Later a helmet with a dragon
issuant as a crest is added to the achievement. The dragon is probably
derived from the crest of Aragon with which the arms of Berthouts shows great similarity. Especially from the
end of the sixteenth century, the eagle on the escutcheon is ofetn
two-headed, which was recorded in later findings of the Mechelen arms. At the
time the Belgian regions were incorporated in France, Mechelen was one of the
cantons into which the Deux Nethes Department was divided. Initially, in the
canton was sealed with an image of an eye within a halo, placed over an
upright saber with a phrygian cap on the tip.[16]) Later the French virgin stood on
the canton seals, in her left hand a stake with a phrygian cap and her right
hand leaning on an open book lying on a column. During the Empire this
representation is replaced by the french imperial arms. [17] ) |
||
Department and Province Already
during the reign of Joseph II, the Margarviate of Antwerp, the lordship of
Mechelen and the Turnhout banner were merged into the Kreits Antwerpen.
However, due to the great opposition that the new administrative division of
the country created, it was revoked the same year. The idea of a
territorial reorganization was later adopted by the French who, by decision of
the Committee du Salut Public of 14 Fructidor III (31 Aug. 1795), divided
Belgium into departments. Antwerp, Mechelen and Turnhout were united to form
the Département des Deux Nethes. A coat of arms was not designed for this
department, since according to French law, the seal of the state emblem,
resp. arms of state had to be used. In the
Dutch era, the department was transformed into a province named Antwerp. At
K.B.(Royal Decision) of 9 October 1816 a coat of arms was established for
this province composed of the historical blasons of the constituent parts of
the country with a chief of the upper part of the new arms of state After the
separation of 1830, the Dutch lion was obviously misplaced in the coat of
arms and therefore he was replaced by the Belgian one. A completely new coat
of arms was designed in 1837. On this the quarters of Antwerp, Mechelen and
Turnhout were placed on a wide fess over the Belgian lion. At the Royal
Decree establishing the state coat of arms of 17 May 1837, this draft was not
followed, but the provincial coat of arms was adopted in its current form.
The shield can be covered with a royal crown. [18] ) |
||
DOCUMENTATIE
ANTWERPEN |
||
|
||
Zegels en wapens van de stad (Naar Philippen en Prims). 1230 1. Stadszegel 1230-1232: Burcht 1239 2. Stadszegel 1239-1256: Burcht, op de transen banieren met een hand 1239 3. Tegenzegel 1239-1477: Dubbele adelaar. L.: a.: secretvm scabinorvm antwerpensivm. b. ...... antwerpiensivm. 1250 4. Stadszegel 1250: Burcht, op de transen banieren met een hand. 1270 5. Stadszegel 1270-1297: Burcht, op de transen banieren met een hand, tussen een wapen met een dubbele adelaar (Het Rijk) en een wapen met een leeuw (Brabant). 1302 6. Stadszegel 1302- : Burcht, op de transen banieren met een hand, tussen een wapen van het Rijk en een wapen gekwartileerd van Brabant en Limburg (Jan II). Foto H.d.V. Wapen van
Antwerpen Op de klok Gabriël van de O.L.V. kerk in Antwerpen,
gegoten door de gebroeders Boerken (1459) 1459 Wapen: Rood, een zilveren burcht met drie torens, in het schildhoofd twee schuingeplaatste open handen. (Klok Gabriël van de gebroeders Jan en Willem Boerken, (eertijds stormklok, thans uurklok). (G. p. 63). Naar
gebrandschilderd raam met wapencompositie van Antwerpen XVe eeuw W.: Rood, een zilveren burcht, van drie torens, aan de middentoren twee gele banieren met een dubbele adelaar, aan de zijtorens gele banieren met rode handen. Om het schild een rozenkrans. S.: Een wildeman met een knots en een wildevrouw met een roos. (O.L.V. Kerk Antwerpen. G.: Pl. X, p. 63). XVe eeuw: Rood, een zilveren burcht, op de zijtorens banieren met handen (rood op geel) en op de middentoren banieren van Het Rijk. Rondom het schild een rozenkrans van 3 witte en 3 rode rozen. S.: Een wildevrouw en -man, de laatste bewapend met een knots (Pl. X, p. 63-64) 1488: Als voor, de handen losstaand (G.64) 1495: Als voor, de handen losstaand (G.66) 1503: Als voor, de handen losstaand (G.67) 1507: Als voor, de handen op banieren (G.68) 1520: Als voor, de handen losstaand (G.: p. 24) Op het Steen. 1548: W.: Als voor, omgeven door een rozenkrans van 3 rode en 3 witte rozen. S.: Een wildeman bewapend met een knots en een wildevrouw. XVIe eeuw: W.: Als voor. De rozen benoemd 1. Bancke Criminele; 2. Bancke Reale; 3. Bancke Feodale; 4. D'burchluden Vrijheijt; 5. Die graue Vrijheijt; 6. Der Wateren Vrijheijt. (G. XII) 1678: W.: Als voor. S.: Een wilde man en -vrouw beide bewapend met een knots. (XI, 9) 1794: Zegel (na
1794): De figuur van de Republiek gekleed in wit en rood, in haar rechterhand
een waterpas en in de linker een fasces waarop een phrygische muts. L.: municipalité comité de surveillance d'anvers. (Æ https://journals.openedition.org/ahrf/12313;
geen afbeelding
beschikbaar). |
||
1810 Wapenvaststelling van de stad
Antwerpen NAPOLEON, Door de Genade Gods, Keizer der Franschen, Koning van Italje, Beschermer van den Bond des Rijns, Bemiddelaar van den Bond van Zwitserland, aan allen tegenwoordigen en toekomenden Heil, Door Ons dekreet van zeventien Mei achttien hondert negen, hebben Wij vastgesteld dat de steden, gemeenten en vereenigingen die wenschten opnieuw brieven te ontvangen eene vergubnning van wapens inhoudende, na zich voorafgaandelijk te hebben doen bemachtigen door de bevoegde bestuurlijke overheden, zich konden wenden tot Onzen neef den Prins Aartskanselier van het Keizerrijk, die Onze bevelen ten dien opzichte zou ontvangen. Gevolgentlijk heeft de heer Werbrouck, Meier Onzer goede stad Antwerpen, zich tot Onzen neef den Prins Aartskanselier van het Keizerrijk gewend ten einde opene brieven van wapenvergunning te bekomen, waarop Onze gemelde neef de Prins Aartskanselier des Keizerrijks in zijne tegenwoordigheid, door Onzen raad van den zegel der titels, heeft doen vergewissen dat de municipale raad Onzer goede stad Antwerpen, in eene beraadslaging waarbij tegenwoordig waren de heeren Jan Werbroeck, Meier, Van Havre, Jan Kramp, Reniers, Albrecht Cogels, Van Kessel, De Caters, Solvyns-Pieters, Neef, Huybrechts, Lievens, De Smidt, Moretus, Steynen, Dubois, Antoon Stier, J. Hendrik Cogels, Van Cantfort, Truyens, Pauwel Moretus, Van de Werve, Janssens, Derven, Pelgrims, Lunden, leden van gezegden raad, den wensch hebben uitgedrukt van Onze gunst opene brieven van wapenvergunning te bekomen, en dat de aangehaalde beraadslaging door de bestuurlijke overheden is goedgekeurd. En op de voordracht die Ons werd gedaan van het advijs van Onzen raad van den zegel der titels en de besluitselen van Onzen Procureur generaal, hebben Wij gemachtigd en machtigen door de tegenwoordige brieven, door Onze hand onderteekend, Onze goede stad Antwerpen te voeren het wapen zooals zij op de tegenwoordige zijn afgebeeld en gekleurd, te weten van keel met het kasteel voorzien van drie torens van zilver, de middeltoren gekanteeld van vijf stukken, geopend, verlicht en gemetseld van sabel, overtopt van twee van binnen geziene handen, die aan den rechterkant bands-, en die aan den linkerkant baarswijze, van zilver, en ondersteund door eene rivier in vorm van verkorte faas geplaatst, van hetzelfde, met het hoofd gelijmd Onzer goede steden, te weten van keel met drie bijen faaswijze geplaatst van goud; willen dat de uitwendige sieraden van gezegd wapen, evenals dat der andere goede steden van Ons Keizerrijk, bestaan uit eenen stedekroon met zeven kanteelen, getopt, in vorm van helmteken, van eenen opkomenden adelaar van goud en ondersteund door eenen Mercuriusstaf van hetzelfde, geplaatst op het hoofd van het schild waaraan zijn gehecht, bij middel van bandjes van keel, twee festoenen dienenede als dekkleeden, de eene rechts van eiken-, de andere links van olijfbladeren van goud. Gelasten Onzen neef, den Prins Aartskanselier van het Keizerrijk, mededeeling der tegenwoordige aan het Senaat te doen en ze op zijne registers te doen overschrijven; want Ons dit alzoo behaagt. En opdat het eene vaste en voor immer bestendige zaak weze, heeft Onze neef de Aartskanselier des Keizerrijks op Onze bevelen daarop Onzen grooten zegel doen plaatsen in de tegenwoordigheid van den raad des zegels der titels. Gegeven te Parijs, den zestienden der maand December van het genadejaar duizend achthonderd tien. napoleon Bezegeld den twintigsten December duizend acht honderd tien De Prins Aartskanselier des Keizerrijks, cambaceres. |
||
1814 Gemeentezegel na 1814 In het wapen werd het schildhoofd van de drie bijen vervangen door de dubbele adelaar van Het Rijk Wapen: Doorsneden van Het Rijk en Antwerpen. L.: régence de la ville d'anvers (Genard pl. XIII, 3) |
||
1818 Wapenvaststelling van de Stad
Antwerpen VAN WEGE DEN KONING, De hooge raad van adel, gebruik makende van de magt aan den zelven verleend, bij besluit van den 20 February 1816, bevestigt bij deze de stad Antwerpen, ingevolge het door haar gedaan verzoek, in het bezit van het navolgende wapen: zijnde, een schild van keel, beladen met een kasteel met drie torens en verzeld aan het hoofd van het schild door twee uitgestrekte handen alles van zilver. Het schild gedekt met eene gouden kroon van vijf fleurons. Gedaan in 's Gravenhage den 26 Februari 1818. mat. l.
d'yvoy, v. president. Per ordonnantie van den hoogen raad de wacker-van zon, secretaris. |
||
1837 Vaststelling van de Germeentelijke zegels Besluit LEOPOLD KONING DER BELGEN van 6 Februari 1837 - 1e Afd. N 10,528 Aan alle tegenwoordigen en toekomenden, Heil. Herzien het koninklijk besluit van 3 Januari 1818, waarbij de vorm en de beeltenis der zegels der gemeenten worden bepaald; Op het verslag van Onzen Minister van binnen- en buitenlandsche zaken, Art. 1. Het bovengemeld koninklijk besluit wordt afgeschaft. Art. 2. De zegels der gemeenten waaraan geen bijzonder wapen is toegekend geworden, zullen voortaan voeren: als beeltenis de Belgische Leeuw, overeenkomstig de nevensgaande teekening; tot zinspreuk: Eendracht maakt macht, en als randschrift, den naam der provincie en dien der gemeente, voorafgegaan van de woorden: Gemeentebestier van...... De stempels en zegels der gemeenten welke recht op een wapen bezitten zullen het gezegd wapen voeren met het randschrift vermeld in voorgaande §. Art. 3. De gemeenten, welke verlangen de vergunning van een wapen te bekomen, zullen ten dien einde een verzoek mogen indienen mits inachtneming der voorschriften die hun door Onzen Minister van binnen- en buitenlandsche zaken zullen toegezonden worden. Art. 4. Onze Minister van binnen- en buitenlandsche zaken wordt gelast met de uitvoering van het tegenwoordig besluit, hetwelk in het Staatsblad zal gedrukt worden. Gedaan te Brussel, den 6 Februari 1837. leopold. Van 's Konings wege: De Minister van binnen- en buitenlandsche zaken, De Theux. Bijlage zegel der stad antwerpen |
||
Van 's Konings Wege, De Minister van binnen- en buitenlandsche zaken de theux Voor gelijkvormig afschrift: De algemene secretaris van het Ministerie van binnenlandsche zaken dugniolle. |
Goedgekeurd om gevoegd te worden bij ons besluit van 6 Februari 1837 leopold. |
|
1881 Wapenvaststelling van de Stad Antwerpen Wapencompositie
van Antwerpen in het Stadhuis van Antwerpen LEOPOLD II, KONING DER BELGEN Aan allen tegenwoordigen en toekomende, Heil, Onze Minister van binnenlandsche zaken Ons te kennen gegeven hebbende, door zijne voordracht van 28 september 1881, dat bij beslissing van 12 Januari 1881, het College van Burgemeester en Schepenen der gemeente Antwerpen, provincie Antwerpen, den wensch heeft uitgedrukt de bekrachtiging en de handhaving te bekomen van het wapenschild oudtijds aan deze gemeente vergund; Overwegende dat het is bewezen door geloofwaardige bescheiden, ter ondersteuning van deze aanvraag overgelegd, dat de gemeent Antwerpen sedert onheugelijke tijden in bezit is van een bijzonder wapen, waarvan de vergunningsbrieven verloren of vernietigd zijn; Gezien de verslagen van den heraldieken raad en van den algemeenen rijksarchivaris; Gezien Ons besluit van 6 Februari 1837, waardoor de vorm der gemeentezegels wordt geregeld; Zoo hebben wij vergund en vergunnen aan de gemeente Antwerpen de tegenwoordige bekrachtigingsbrieven, met machtiging om het wapenschild te handhaven en te voeren dat zij oudtijds heeft gebezigd, zooals het is afgebeeld en gekleurd in het midden dezer letteren, te weten: Van keel met een kasteel met drie torens van zilver, geopend, verlicht en gemetseld van sabel, de middeltoren vergezeld, in het hoofd, van twee opene handen, de eene, rechts, bands- de andere, links, baarsgewijze geplaatst. Het wapen hebbende voor schildhouders eenen wildeman en eene wildevrouw in vleeschkleur, omgord en gekroond met veil en dragende twee knodsen, op de schouders geplaatst; de schildhouders ondersteund door sinopel. Het schild zijnde omringd met eene kroon of hoed van zes rozen, waarvan drie van zilver en drie van keel, allen getopt van goud, en gedekt met eene markgravenkroon. Gelasten Onzen Minister van binnenlandsche zaken met de uitvoering van het tegenwoordige besluit dat in het Staatsblad zal worden afgekondigd. Gegeven te Brussel, den 28en September 1881. leopold. Van 's Konings wege: Voor den Minister van binnenlandsche zaken, afwezig, De Minister van Openbaar Onderwijs, p. van humbeeck. Gezien, bewaardheid en aangeteekend op het inschrijfboek nr 379. De algemeene sekretaris van den Minister van binnenlandsche zaken, bellefroid. |
||
Het wapen van de Markgraaf De markgraaf was vanaf het begin de Hertog van Brabant. Zijn wapen was een gouden leeuw op een zwart veld, later gekwartileerd met andere wapens. De titel van de markgraaf stond op het hertogelijk tegenzegel en luidde ...ET MARCHIONIS. Zegel van de
markgraaf, 1200 Ruiter met wapen van Hendrik I van Brabant (1190-1235): Leeuw 14e-15e eeuw. W.: Rood, een zilveren burcht met 3 torens, aan de middelste toren twee gele banieren waarop een rode hand; en een schildhoofd van het Rijk. S.: Een gehelmde leeuw met keizerkroon. (Eertijds in het koor van de O.L.V.-Kerk, Antwerpen (G. 30, Pl.II, 3)) 1468 W.: Een burcht met drie torens tussen twee naar buiten wijzende handen, en een schildhoofd van Het Rijk. Prent van Meester W.A. ter gelegenheid van de Blijde Inkomste van Maria van York op 2 juli 1468 in Brugge. 1508 W.: Als voor. Rondom het schild een krans van zes rozen en S. Een wildeman met een knots en een wildevrouw. 1515 W.: Als voor, de handen op gele banieren (G. Pl. II 6) 1515 W.: Als in 1468. Rondom het schild een rozenkrans (G. Pl. II 7) 1517 W.: Als voor, zonder handen, het schild doorsneden. (Dürer) 1520 W.: Als in 1468. (Steen, Antwerpen G. Pl. II 8) 1521 W.: Als in 1468, op de borst van de adelaar Oostenrijk. Rondom het schild een rozenkrans (G. Pl. III 2) 1521 W.: Als in 1468. Het schild gedragen door een dubbele adelaar met keizerskroon (G. Pl. III 1) 1548 W.: Als in 1515. Het schild gehouden door een gehelmde leeuw met keizerskroon. (G. Pl. II 5) 1557 W.: Als in 1521 (1) (G.: Pl. III 3) 1561 W.: Als in 1468. Kroon: 3 fleurons en 2 parels. Stadhuis
Antwerpen ca 1565 1577 W.: Als in 1521 (1) (G. Pl. III 5) 1581 W.: Als in 1468. Rondom het schild een rozenkrans. (Pl. III 6) 1583 W.: Als 1515. Rondom het schild een rozenkrans Onderaan de titel S.P.Q.A.. 1584 W.: Als in 1468. Schildhouder als in 1548. (Pl. VII 1) 1593 W.: Als in 1468. Rondom het schild een rozenkrans. S. Twee leeuwen. (Pl. IV) 1624 W.: Als in 1521 (1) 1640 W.: Als in 1468. Het schild gedekt met een door een keizerlijke kroon gedekte aanziende helm. (Pl. V) Ca 1648 1651 W.: Als in 1468. Op het schild een Keizerskroon. S.: Hercules en een vrouw met een leeuwenhuid en een pijl. (Pl. VI) 1678 W.: Als in 1468. Kroon met 3 fleurons en 2 parels. (Pl. VII 5) 1688 W.: Als in 1468. Op het schild een keizerskroon. (Pl. VII 6) 1721 W.: Als in 1468. Rondom het schild een rozenkrans. S. Een wildeman en een wildevrouw. (Pl. VIII). 1721 W.: Als in 1468. Op het schild een kroon van 13 parels. S.: Een wildevrouw en -man gewapend met een knots. (Pl. VII 9) 1722 W.: Als in 1468. Rondom het schild een rozenkrans S.: Twee leeuwen. ("Stempel van de Magistraat". G.: p. 38, Pl. VII 8) Op 3 Messidor IV (21 juni 1796) beval het centraal bestuur van het dep. Twee Nethen aan de gemeenteraden binnen tien jaar alle wapenschilden op openbare gebouwen e.d. te verwijderen. Dit decreet is binnen enkele weken grondig uitgevoerd. |
||
K.B. van den 9
Oct 1816 N 102 Wij willem, bij de Gratie Gods, koning der nederlanden, prins van oranje-nassau, groot-hertog van luxemburg, enz., enz., enz., Op het rapport van Onzen Minister v. Binn Zaken in dato 9 sept 1816 N 83 ten geleide der bij hem ingekomene voordragten van de Staten van West-Vlaanderen en Antwerpen omtrent de zamenstelling der Provinciale Wapenen, Gezien de consideratien en het advies van den Hoogen Raad van Adel van 16 September 1816. N 566/133 Hebben goedgevonden en verstaan de zamenstelling der Provinciale Wapenen te bepalen in manière als volgt: Voor de Provincie West-Vlaanderen. Parti, het eerste deel gegironneerd van Lazuur en goud van twaalf stukken, en coeur een schild van Keel. Het tweede van goud, beladen met een klimmenden leeuw van Sabel, getongd en genageld van Keel, (zijnde Vlaanderen). En chef het opperste gedeelte van 's Rijks=Wapen. Het schild gedekt met de Nederlandsche Graven Kroon en hebbende tot onderschrift: West-Vlaanderen. Voor de Provincie Antwerpen. Parti, het eerste deel van Keel, beladen met een burgt, hebbende van boven ter wederzijde eene uitgestrekte hand, alles van zilver, en chef van Goud, beladen met den Roomschen Rijks arend (zijnde Antwerpen). Het tweede van goud, beladen met drie palen van Keel, waarop een surtout van goud, beladen met een arend van sabel, gebekt en geklaauwd van Keel (zijnde Mechelen). En chef, het opperste gedeelte van s'Rijkswapen, en en pointe van zilver, beladen met een pal van lazuur (zijnde Turnhout). Het schild gedekt met de Nederlandsche Graven Kroon. Een en andere volgens de aan deze resolutie geannexeerde teekeningen. Welk alles zal worden gebracht ter kennisse van den Hoogen Raad van Adel ter informatie en van het Ministerie van Binnenlandsche Zaken, ter narigt voor welgemelde Staten, 's Hage 9 October 1816 WILLEM |
||
1830 Na de gebeurtenissen van 1830, bediende het provinciaal bestuur zich van een zegel gelijk aan dat door Willem I toegestaan, met dit verschil dat in het hoofd de Belgische de Nederlandse leeuw verving. Wapen van
de provincie Antwerpen na de opstand van 1837 1837 Wapen: België, over alles heen een dwarsbalk: gedeeld: 1. Markgraafschap Antwerpen; 2. ½ Mechelen en Turnhout. Kroon: De koninklijke kroon. Devies: PROVINCIE ANTWERPEN op een riem met gesp om het wapen 1837 mei 17: Gedeeld van Antwerpen en Mechelen met schildvoet Turnhout. K. Een koninklijke kroon. Publ.: Almanach Royal, 1843 fig. 4 pl. XXXI.. |
||
|
Het vaandel van de provincie Antwerpen op het Groot Rijkswapen van
Belgie, 17 maart 1837 en de blazoenering in het frans: 4° Anvers,
mi-parti, au premier, de gueules à trois tours, deux et une, entretenues par
trois courtines, les deux tours de face, surmontées de deux mains, l'une en
bande et l'autre en barre, le tout d'argent, maçonné et appaumé de sable, au
chef de l'Empire, qui est du marquisat du St. Empire; au deuxième,
d'or, à trois pals de gueules, à l'écusson d'or posé en abime, chargé d'une
aigle éployée de sable, qui est de la seigneurie de Malines; terminé
en plaine sous le tout, d'argent au pal d'azur, qui est de la seigneurie
de Turnhout. Een nieuwe wapencompositie voor de provincie werd verleend op 7 januari 1997. Ze is: Wapen: Gedeeld met schildvoet: 1. Margraafschap Antwerpen: doorsneden van Het Rijk en de Stad Antwerpen; 2. Mechelen: Goud, drie rode palen en een middenschildje van Duitsland. En de schildvoet van Turnhout: Wit, een blauwe paal. Kroon: Van vier parels, drie fleurons, en twee parelgroepen van drie (souvereine makgraaf) Schildhouders: Een gouden leeuw met rode tong en klauwen en een gouden griffioen met rode tong en klauwen. Æ Zie afbeelding in de kop van dit artikel |
|
|
||
Wapen van
Guda, vrouw van Wouter Berthout zoals op har zegel 1202 Walfords Roll C180: Gauter Bertram, palé d'or et de gules a un cantell d'azure un rouell d'argent. [Cl 185]
Camden, ca. 1280: CP 57: munsire Louwis Berthout Wijnbergen 1172: Goud, 3 rode palen met een vrijkwartier van Brabant (Walter V Berthout +1299 zoon van de volgende: 1173: (malines) Goud, 3 rode palen. Walter V Berthout, avoué van Mechelen en ruwaart van Brabant. 1187: Als 1173 met een blauw vrijkwartier met zilveren ster. 1188: Hetzelfde met een zilveren vrijkwartier met zwarte ster. Gelre: 809 Die he van Mechelen: Goud, drie rode palen. H.: een geschulpt scherm van het wapen, de punten met zwarte pluimen. (op het blad Brabant); (833, 838, 845, 853, 893 familie), 914: Wouter Berthout; goud, 3 rode palen. Kreet: GRIMBERGEN. (Oud wapen van Berthout van Mechelen, afstammend van Grimbergen waarbij de voornaam Walter erfelijk was). Bergshammer 295: wout beerthout: Goud, drie rode palen H.: Een vlucht van het wapen met K. van goud. 229: mechelen: goud, drie rode palen. H.: Een geschulpt scherm van het wapen met rode pluimen op de punten, een gouden kroon en blauwe K. (318 familie) Filips de Goede Bergshammer fol 1449 1450 Nationale Bibliotheek Wenen. Codex 2549, fol 6 (1450) 1468 Ets van Meester W.A. 1473 Ms. 36619 uit ca. 1473 in het Museum Meermanno Westreenianum in Den Haag. |
||
Privilege
van Keizer Frederik III van 10 januari 1490 "Fridericus
divina favente clemencia Romanorum Imperator semper Augustus Hungarie
Dalmacie Croacie &c Rex ac Austrie Stirie Karinthie et Carniole Dux.
Dominus Marche Sclavonice ac Portusnaonis. Comes in Habspurg Tirolis
Phieretis et in Kiburg. Marchio Burgonie et Lanndtgravius Alsacie. Ad
perpetuam rei memoriam. Et si imperatorie Maiestatis vire benignitas ex
innata sibi clemencia quibustuis sacro Romano imperio subiectis libertatum et
graciarum premia reddere consueverit idisz ex crediti nobis officy misterio
prosequi teneamus. Illos tumen in primis precipuis donis afficere et
singularibus honoribus dignitatibus et preheminencys extollere debere dignos
censimus ymo cosdem in gremio nre celsitudinis singulariter fouendos fore
summo studio incendimur quos inmote fidei constancia nullus nouerrantis
fortune impetus a fide et observancia sacri Romani Imperio removere aut
aliquantis per aliorsum flectere valuit. Sanc fidem muiolatam et obsequia
indefessa quibus Opidum et totus facii impero districtus Mechlimen ac nra
tempestute sese Sacro Imperio gratissim exhibuit cum id solum Serenissimi
principis dni Maximiliani Roman Regis semper augusti ac Archiducis Austrie
Ducis Burgundie Brabancie Gelrie &c Comitis Flandrie et Tirolis &c
Flandriam et totum fere Brabanciam potentissimus sue Serenitatis hostes
sustinerit et vitam et bona in cuis statum et honorem servandum liberali
vultu et animo expendere non dubitauit. Non inmerito perisan ac tantanullius
Opidi et districtus fidem perpetuitati conmendare cupientes quo planeomis
etas vsisz in consumationem seculi rideat et agnoscat quantum sit quantumisz
honoris et fame inmortalis pariat principis sui fidem servasse inniolatam et
incontussam. Nos non per errorem aut inprovide sed animo deliberato sanosz
morum ac sacri Imperio principum Comitum Baronum et aliorum fidelium et
subditorum morum accedente consilio ex certa sei encia nra et plenitudine
Imperialis potestatis prefatum Opidum Mechlimen et cuis districtum acertvs
temporibus vsos ni hanc diem solo Dominy titulo gauden in Nobilem et perpetuum
Comitatum de Nous exeanimus extulimus sublimavimus ac pricuim tenore excamus
effermius et sublimanius. Hoc Imperiali edicto decernen ut idem Maximilianus
Romanorum Rex simul et Illustus Philippus Archidux Austrie Dux Burgundie
Brabancie Gelrie &c Comes Flandrie Tirolis &c nepos me carissimus et
comes et singuli corem heredes et descenden ad quos Legittimo successionis
aut alio Iure pe districtus vnatum Opidi Mechliniense peruenerint hinc
inantea futuris temporibus abomibus Comites Mechlinien reputari appellari
teneri et honorari et upi serpos Comites Mechlinienses existvmare scribere et
reputare Ipsi similiter acipii Opidum Mechlinen omibs dignitatibus honoribus
Titulis furibus preheminentys et consuetudinibus gaudere et sini debeant
quibus ceteri sacri Imperio Comites et coruni subditisieti sunt hactenus et
cottidie poruntur et fenuntur Legibus Statutis municipalibus consuetudinibus
et abys incontrariusucier non obstan quibusennis. Quo vero dictum oppidum
Mechliense, caput districtus prefati, pro meritorum suorum erga nos et sacrum
Romanum imperium magnitudine, benevolenciam, nostrae Cesaree celstudinis
magis agnoscat, ejus solita insignia, videlicet scutum divionibus citrinis et
rubeis secundum longum interscutum meliorare constituimus. Adjicientes eidem
integram aquilam nigram, nulla sui parte minutam, sed cum extensis alis,
tamquam ad volatum paratis figuratam, omni modo et forma quo eade Romanorum
Regis uti consueverunt. Itavt Ipsi Mechlinen eodem Stuto Aquilas prefata in
medio cuis collocata in Sigillis
Annullis Clenodys ac omnibus publicis et prinatvs actibus vti antea facere
consueverunt vti et fini potuerunt contradiction et impedimento cessan
quoruminis. Nulle ergo omnio bonii Liceat hanc vire creacionis
sublimacionis Exemonis meliocienis Armorum decreti et derogarienis paginani
inserigere aut exquonis ansu temerario con traire sub pena vire indignacionis
gravissima et Mille Marecutum auri puri quae contrafacien toriens quoriens
contrafactum fuerit upo facto se nouerint veremissimiliter mansuros. Quaru
medietatem Imperialis fiscisine Exary Residuam vero partem ininziam passorum
vsibus decernio applicari Primum sub nostre Imperialis Maestatis Sigilli
appensidy testimonio Suarum. Dat in Opidonis Lynnitz die Decima Mensis
January Anno dni Millesimoquadrigentesimo Nonagesiomo Regnorum nostrorum
Fornam Quinquagesimo Impery Tricesimo Octavo Hungarie vero Tricesimo primo. Ad mandatum dni Imperatoris. (Archief van Mechelen, Oorkonde 293).[19] Stadszegel
van Mechelan uit 1490 (Mus Hof van Busleyden, Mechelen) Wapen: Goud,
drie rode palen en een hartschild Goud,
een zwarte adelaar Schildhouders: Twee
omziende griffioenen Randschrift: SIGILLVM COMITATVS ET OPID MACHLINEN A VITALES
DENSIGNES Wapencompositie
met helmtekenen devies |
||
Zegel van Maria Theresia voor Brabant Wapen van Mechelen met dubbele adelaar |
||
Zegel van het Kanton
Mechelen 1795-1815 Mus.
Hof van Busleyden, Mechelen Figuur: Staand zwaard
met phrygische muts op de punt, beladen met een oog in een stralenkrans |
||
Randschrift: COMMRIE
DU DEE EXTIF PRES
LE CANTON DE MALINES |
||
Lit.: Genard, Pieter: Wapenboek der Antwerpsche
Gemeenteinstellingen sedert de vroegste tijden tot op onze dagen. Antwerpen,
1883. https://archive.org/details/wapenboekderantw00gena/page/n3 Philippen, L.J.M.: De Vorming van het oud Antwerpsch
Stadszegel. 1926 Prims, Floris: De zes rozen van de stad. In: Antverpiensia.
1928. Antwerpen 1929, pp. 297-303. Prims, Floris: Geschiedenis van Antwerpen. Dl. II,
4e boek. Fastes, Regesten, Zegels, Munten. Uitg. Standaard Boekhandel.
Brussel, 1931. |
||
© Hubert de Vries 2019-12-04
[1]
From: Vries, Hubert de: Wapens van de
Nederlanden. De historische ontwikkeling van de heraldische symbolen van
Nederland, België, hun provincies en Luxemburg. Amsterdam, 1995. pp. 71-79
[2] Prims, Floris: Geschiedenis van Antwerpen. Dl. II. Fastes, Regesten, Zegels, Munten. Brussel, 1931. N 1. Stadszegel A. 1230-1232.
[3] Prims, F. op.cit. 1931. N 2.Stadszegel B. 1239-1256.
[4] De legende wordt ook verteld door Génard, P.: Wapenboek van de Antwerpsche Gemeenteinstellingen. Antwerpen, 1883, p. 15. In plaats van deze volksetymologie geeft Jan de Vries in zijn Etymologisch Woordenboek (Utrecht/Antwerpen, 1958) de afleiding van "and-" en "werp", dus wellicht aan de oever aangeslibt land. Men kan natuurlijk ook denken aan "aan de werven".
[5] Prims, F. op.cit. 1931 n 3 Stadszegel B, tegenzegel 1239-1477. De keuze had een voornamelijk lokale betekenis en had te maken met de gewenste inperking van de macht van de Brabantse Hertog. Ook de Prinsbisschop van Luik, Robert van Thourotte, en de Gravin van Vlaanderen gebruikten in deze tijd (resp. ca. 1243 en na 1244) dubbele adelaars die zij op hun munten zetten. Zo zag Hendrik II zich aan het eind van zijn regering omringd door vijanden die de steun genoten van de Keizer.
[6] Prims, F. op.cit.
1931. n s 2 & 3 (1239), 5 (1270) & 6 (1302).
[7] Génard, P. op.cit. 1883, p. 63.
[8] Prims, Floris: De zes rozen van de stad. In: Antverpiensia. 1928. Antwerpen, 1929 pp. 297-303.
[9] Decreet van Napoleon dd. 20.XII.1810; Bevestiging van de Hoge Raad van Adel dd. 26.II.1818; K.B. van 6.II.1837; K.B. van 28.IX.1881. De integrale teksten van deze documenten in Génard, P. op.cit. 1883 pp. 77-84.
[10] De zegels van de Brabantse Hertogen worden behandeld in het hoofdstuk over Brabant.
[11] Génard, P. op.cit. 1883 Pl.VI, VII, VIII.
[12] Voor de wapenzegels van het geslacht Berthout: Raadt, J. de: Sceaux armoriés des Pays Bas et des Pays avoisinants. Bruxelles, 1897. T.I. p. 245-246. Berthout (Guda, femme de Gautier) 1202: contre-scel, écu en forme de poire, a trois pals (Bruges; abb. des Dunes). De kleuren: Wapenrol Wijnbergen n 1173. Brault, G.J. op.cit. 1973. Walfords Roll (1273) Cl. 80. "Gauter Bertram, palé d'or et de gules a un cantell d'azure un rouell d'argent". Echter, in de wapenrol Camden, D 57: Munsire Louwis Bertout, l'escu palé d'argent et de gules. Het zegel van de stad uit 1268: Stedelijk Museum Hof van Busleyden, Mechelen.
[13] Zoals te zien in Gelre, Ms. 15652-56, K.B. Brussel, fol. 72 v: die he va mechelen. Afgebeeld bij Brabant.
[14] Het eerst in het wapenboek Bergshammer fol 27 v n 229.
[15] Stadsarchief Mechelen Oorkonde 293 dd. 10 I. 1490. Stadszegel van Mechelen dd. 1490. Mus. Hof van Busleyden Mechelen inv. nr. Z/53.2. Was, diam. 8,1 cm.
[16] Stedelijk Museum Hof van Busleyden, Mechelen, Inv. nr. Z/58. Gebruikt 1795-1815. Koper 3,4 x 3 cm. Randschrift: "comm(issai)re du d(irectoi)re ex(ecu)tif pres(sidentiel) le canton de malines".
[17] Stedelijk Museum Hof van Busleyden, Mechelen.
[18] Génard, P. op.cit, 1883, pp. 195-198.